Trabzon - Beşiktaş 0-2

90 dakika tırnakların avuca geçtiği ...
Üstünde oturduğum yatak örtüsünün ütüsünün defalarca bozulduğu ...
Sigara üstüne sigara yaktığım ...
Dakikaların geçmesi için dua ettiğim ...
Oyuncularına , hocasına , dizilişine ve zihniyetine küfür ettiğim ...
Anadolu takımlarından farkı olmadığını hissettiğim ...

Bir BEŞİKTAŞ ben istemiyorum ...
Bu BEŞİKTAŞ benim sevdalısı olduğum ...
Üzerine post yazdığım ...
Yüreğimde koskoca yer kaplayan ...
Üstüne konuştuğum , paylaştığım , izlediğim , istediğim , arzuladığım ...
BEŞİKTAŞ değil ...
Olamaz da ...
Rakip takımın beceriksizleri üzerine bir anlayış oturturulamaz ...
Karşı kaleye gitmemek üzerine , beş kişilik savunma düzeni üzerine bir plan düşünülemez ...
İbrahim Kaş , Nobre , Uğur İnceman üstüne takım kurulamaz ...

Kurulursa olağanüstü kongre olur ...
Kurulursa başkana , hocaya , futbolculara küfür olur ...
Beyaz saç olur , kahır olur , hüzün olur ...
Kalitesizliğin tanımı neyse BEŞİKTAŞ dün gece oydu ...
Dualar Hakan Arıkan'a ...
Bedduaların adresi ise hep aynı kişiye ...
Ben ne seyrettim , ne anladım , ne düşledim ...
Önemi yok ...
Ama BEŞİKTAŞ önemlidir ...
BEŞİKTAŞ bu değildir ...
Bu hale getirmek isteyenler neden ısrar etmektedir ?
Anlaşılır gibi değil !

Yine Fenerbahçe ...
Yine büyük bir maç ...
Yine İnönü ...
Yine ... Neyse ...