17 Nisan 2005 ...
Ablam hastanede 2. çocuğunu doğurmak üzere . Akşam Beşiktaş - Fenerbahçe karşılaşması var , hastaneye gitmemek için önemli bir sebep . Maç öncesi umutsuzum . Çocuktan da haber bekliyorum . Maç başlıyor . Anelka ilk 15 dakika 5-0 yapardı maçı tanrı yardım ediyor . Çaresiz kaderimize razıyız . Rıza Çalımbay seyrediyor benim gibi . Sonra oyun dengeleniyor ve Tümer Metin . 0-1 . Lugano cevap veriyor hemen peşinden Carew . 1-2 . Arıyorum çocuk daha doğmamış . Fenerbahçe çok kaçırıyor , iyi de oynuyorlar . Alex 'in arkasından İbrahim Akın . 2-3 . Rüştü kalede . Ne atarsak alıyor . Kurtardığı top yok . Çocuk ? Ablamı almışlar içeri . Ve Cordoba kırmızı kart ve penaltı . Maç çığrından çıkıyor . 3 oyuncu değişikliği yapılmış o hafta antremanda kaleye geçen Pancu için görev vakti . Penaltı golle sonuçlanıyor . 3-3 . Sinirden gözlerim nemleniyor . Tutuyorum , sıkıyorum kendimi . Hakeme küfürle başlıyor , herkes nasibini alıyor rakipten . Arıyorlar çocuk doğmak üzere , haber bekliyorlar . 10 dakika daha var . Çocuk için değil son düdük için . Fenerbahçe seyircisi sonuçtan emin , kalecisi olmayan 10 kişilik bir takıma karşı at kaleye gol olsun . Ve ve ve ... Koray Avcı . İp gibi . Füze gibi . Süper bir şut . 3-4 . Pencereyi açıyorum gol diye bağırıyorum ama ne gol ! Mahalle inliyor . Yanımda G.Saraylılar var . İlk ve son kez Beşiktaş forması giyiyorlar bu efsane maç hatırına . Gol sevinci dünyalara bedel ve milyonlarca Beşiktaşlı 'nın o an o golü attığını düşünüyorum . Tarifi olmayan bir şey bu . Sinirler boşalmış ağlamak ne kelime . Sakinleşmek mesele ! Koray Avcı ise Şükrü Saraçoğlu 'nda hislerimize tercüman halinde , kayarak bacakları açıp 45 bin kişiye ve özellikle maç öncesi Rıza Efendi 2 ekmek 1 süt pankartı açan o bir kaç şerefsize . Neyse ! Bu sırada haber geliyor yeğenim doğmuş . Adını soruyorlar Koraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaay diye bağırdığımı hatırlıyorum . Kız çocuğa Koray olmaz cümlesi iz bırakmıyor hafızada . O çocuk bugün 4 yaşında ve benim için hala Koray ! Erkek ismi istemediler Nihal koydular , sağlık olsun . (En azından Nihat 'a benziyor) . O gün doğdu ya herşeye bedel ! Sonra vücut yerine oturuyor , kafa sakinleşme eğiliminde. Sergen 'i duyuyorum . Fenerbahçe bizi kalecisiz 10 kişi yenene kadar ezeli rekabet bitmiştir diyor . Hasan Vezirli efsane derbinin bir adım önüne geçiyor , tarihe tanıklık ediyoruz . Ercan Taner bu minvalde birşeyler sarfediyor . Üzerimde Beşiktaş forması çıkıyorum dışarı ; yeğenim olmuş , Beşiktaş 'ım yenmiş , veriyorum kendimi arpa suyuna ve inadına - daima - her zaman her yerde en büyük Kartal tezahüratına !
2 yorum:
o gece balkondan dışarı bağıran tek manyak ben değilmişim demekki.. Pimapenlerin kenarlarındaki sıvalardaki çatlaklarla o gün bu gündür göz göze gelmemeye gayret gösteriyorum.. "sen gole sevinmedin, sen camları dövdün" diyeceklermiş gibi geliyor.. Ama güzeldi, Ama acaipti.. ayak uçlarından başlayıp kafadan çıkan bir volkanik patlamaydı o..
Bir yanım coşarken mutluluktan, bir yanım da çok pişmandı aslında, 5 TL'ye çıkan deplasman biletini alıp, maça gitmediği için..
Ellerine sağlık, güzel yazı olmuş..
Teşekkürler ...
Yorum Gönder