Sağlığına Atam ...

Güzel bir Galatasaraylı olan Alp (Hekimoğlu) abim aradı geçen gün akşam vakti . Biraz Emre Belözoğlu'ndan iğrendik , azıcık da Bilca'ya sövdük beraber . Havalar , kül bulutu , anayasa falan derken ''Tam senin bir blogluk bu hikaye'' cümlesinin altını hoşça kalınca çizerek bir olay anlattı bana . Ben çok etkilendim , hafif gözler de doldu hani . Bu güne kadar dikkat etmemişim dedim . ''Ben bunu gözümle gördüm oğlum'' deyince eyvallah dedim . Gören , bilen , duyan varsa paylaşsın . Abime fiyakalı bir selam çakıp hikayeye geçeyim , fazla meraklandırmadan cümleleri onun ağzından özenle seçeyim ...

''Beşiktaş Kulübünden bir tanıdığım var . Geçen gün beni aradı , gel seni Trabzon maçına götüreyim dedi . Eyvallah dedim haliyle . Maç öncesi her Beşiktaşlı'nın yaptığı gibi semtteydik . Kazan'ın orada takıldık , bağıran , çağıran , keyifle içkisini yudumlayana eşlik ettik . Sonra maçın başlamasına yarım saat kala stada doğru hareketlendik . Ağaçlı yolda yürüyoruz . Bir insanın ölmeden önce yapması gereken şeylerden birisidir o ağaçlı yoldan şarkılarla stada yürümek (bunu ben dedim tabiki) . Derken yanımdaki arkadaşım önümüze yürüyen birini işaret etti .

- Bak Alp . Şu adamı görüyor musun hani elinde rakı kadehi olan ? Birazdan ileride sağdaki Atatürk resimlerinden birinin altında duracak ve kadehini Atatürk'e kaldırıp hemen resmin altındaki küçük bir boşluğa bırakıp devam edecek ...

Anlamadım önce ne dediğini , şaşırdım . Takip edeyim bakalım ne yapacak dedim . Sonradan öğrendiğime göre o adam tribünün eski abilerindenmiş . Herkes bilir , tanır ve saygı gösterirmiş . Gözüm üstündeydi artık abinin . Stada çok az kalmıştı ve benim gözlerim abiyi takip ediyordu . Arkadaşımın dediği gibi mi yapacaktı yoksa ... Demeye kalmadı sağ taraftaki Atatürk resimlerinden stada yakın olanlarından birinin önünde durdu . Elindeki rakı kadehini Atatürk'ün şerefine kaldırıp ''Sağlığına Atam'' dedi . Şok olmuş şekilde abiyi izliyordum . Sonra resmin hemen altındaki küçük bir bardak sığacak şekilde oyulmuş kavuğa elindeki kadehi bıraktı ve yürümeye devam etti . Ben daha ne olduğunu anlamadan da gözden kayboldu . Baktım o küçük boşluğa kadeh orada son yudumu içilmemiş şekilde duruyordu . Atatürk'e bırakılmış son yudum , Beşiktaş maç öncesi yıllardır tekrarlanan bir durum ! Kalakaldım ... ''

Olaya bak ! Ne racon ama ? Geleneği buymuş abinin , her maç öncesi bunu yapmadan stada girmezmiş . Duyduğumdan beri bu olayı hangi resmin altında acaba düşünmeden edemiyorum o bir bardaklık boşluğu . Sivas maçı var önümüzde bakacağım , gözlerim elinde rakı kadehi olan abiyi ve son yudumu bırakılmış kadehi arayacak . Benden önce bulan , gören , duyan olursa beklerim yorumları . Ama hala şaşkınım nasıl daha önce haberim olmadı ? Nasıl atlamışım bu olayı ? Tanımasam da o esaslı abiyi daha önce bu çocuk tarafından ilk kadeh de onun için içilecektir bu böyle biline ...